[:fr]
Le 12 février il y a eu, à l’Université Technologique de Shoushi, un cours consacré au 30ième anniversaire du mouvement d’Artsakh. Le cours était animé par Mher Harutyunyan – chef de la Chaire «Humanités et langues», Docteur ès sciences historiques, chargé de cours,
En saluant les invités, Mher Harutyunyan a noté que la phase de nos jours du mouvement d’Artsakh – lutte de libération nationale du peuple arménien vient d’avoir 30 ans, et que tout le peuple de la République s’apprêtait à célébrer cet événement avec une grande solennité.
M.Harutyunyan a souligné que le mouvement d’Artsakh a offert une possibilité de défendre nos droits humains et ceux de vivre sur la terre qui appartient à notre patrie et, enfin, de sculpter notre Etat indépendant à nous.
M.Harutyunyan considère la date du 20 février comme début du chemin constitutionnel du mouvement d’Artsakh qui constitue une période de la lutte de libération nationale menée par le peuple arménien.
«C’est par un référendum exceptionnel qu’une étape nouvelle du mouvement d’Artsakh a débuté à partir de la seconde moitié de l’année 1987: suite à ce scrutin organisé parmi la population du Haut Karabagh, plus de 80 milles de gens ont signé sous un acte défendant la réunification de la Région Autonome du Haut Karabagh avec l’Arménie. C’est surtout ce référendum qui a servi de base pour que la séance du Conseil Régional des députés populaires du Haut Karabagh adresse une pétition au Conseil Tricolore de l’URSS, demandant celui-ci de faire sortir la région du territoire de la République Soviétique d’Azerbaïdjan et de la faire adhérer à l’ République Soviétique d’Arménie.
Dès les premiers jours du mouvement d’Artsakh (février 1988), une guerre de propagation anti-arménienne. Cette propagation d’Etat d’Azerbaïdjan dont les devises étaient de «Eliminer les Arméniens, conquérir leur terre au prix du sang» avait irrité la foule et c’est suite à cela qu’on avait commencé des massacres évidents contre les Arméniens.
Le peuple arménien s’est mis debout en février 1988: Artsakh – une partie de leur Patrie historique, devait se réunir à l’Arménie. Il y avait des manifestations dans toutes les régions de l’Arménie, à Stépanakert et dans d’autres régions de Stépanakert.
Le 12 février 1988 est devenu une date fatale pour les Arméniens d’Artsakh. C’est ce jour-là qui est devenu point de départ pour l’étape contemporaine du mouvement de libération nationale d’Artsakh», – a-t-il conclu Mher Harutyunyan.
[:en]
On February 12th, Head of the chair of “Humanities and Languages” of Shushi Technological University, Candidate of Historical Sciences, Associate Professor Mher Harutyunyan figured a lecture dedicated to the 30th anniversary of the Artsakh Movement.
Welcoming the participants, the speaker mentioned that the 30th anniversary of the Artsakh movement’s national liberation struggle is completed, and the whole nation is going to celebrate this important event.
M. Harutyunyan underlined that the Artsakh Movement enabled us to protect our human and inalienable rights of living in our native land and finally to build our independent statehood.
The speaker considers February 20th the beginning of the constitutional way of the Artsakh movement and the period of time of the national liberation struggle of the Armenian people.
“The new stage of the Karabakh movement started with a specific referendum from the second half of 1987- as a result of a massive survey of the population of Nagorno-Karabakh, more than 80,000 people signed an agreement with Armenia to protect the NKR reunion. This referendum became the basis for the session of the provincial council of the people’s deputies to apply to the USSR Supreme Council on February 20th, 1988, with a petition to withdraw the province from the Azerbaijani SSR and to join the Armenian SSR.
From the very beginning of the Artsakh Movement (February 1988), Azerbaijan started an anti-Armenian propaganda war. With “Massacre Armenians, conquer the land with blood” and other hysteric slogans the Azeri state propaganda had agitated the crowd as a result of which there had been obvious acts of violence and massacres against Armenians in Azerbaijan.
In February 1988 the Armenian people rebelled. part of historical homeland – Artsakh must become part of Armenia again. With this demand referendums were held in all settlements of Armenia, in Stepanakert and other regions of Artsakh.
1988 February 12th was a fatal date for the Armenians of Artsakh. That day, perhaps, became the starting point of the modern stage of Artsakh national-liberation movement,”- concluded Mher Harutyunyan.
[:ru]
12 февраля в Шушинском технологическом университете заведующий кафедрой гуманитарных наук и языков, кандидат исторических, доцент Мгер Арутюнян прочитал лекцию, посвященную 30-летию Арцахского движения.
Приветствуя присутствующих, лектор отметил, что в этом году исполняется 30 лет началу Арцахского движения, и все жители республики собираются торжественно отметить это важное событие.
М. Арутюнян подчеркнул, что Арцахское движение позволило защитить нам наше человеческое право жить на родной земле и, наконец, построить независимую государственность.
«Новый этап карабахского движения начался с проведения референдума во второй половине 1987 года. В результате массового опроса населения Нагорного Карабаха было собрано 80 000 подписей за воссоединение НКАО с Арменией. Этот референдум стал поводом для созыва сессии Совета народных депутатов, который 20 февраля 1988 года обратился в Высший Совет СССР с ходатайством о выходе из состава Азербайджанской ССР и вхождения в состав Армянской ССР».
С самого начала Арцахского движения (февраль 1988 года) Азербайджан начал антиармянскую пропагандистскую войну. «Уничтожить армян, завоевать землю кровью», государственная пропаганда Азербайджана с фанатичными призывами возбудила толпу, вследствие чего в Азербайджане начались погромы, сопровождающиеся насилием в отношении армянского населения.
В феврале 1988 года армянский народ встал на ноги. Ежедневно проходили митинги во всех населённых пунктах Нагорно-Карабахской автономной области (НКАО). Народ требовал воссоединения с Арменией.
12 февраля 1988-го года –судьбоносная для армянства Арцаха дата. Этот день стал своеобразной отправной точкой современного этапа Арцахского национально-освободительного движения», – заключил Мгер Арутюнян.
[:hy]
Փետրվարի 12-ին Շուշիի տեխնոլոգիական համալսարանում Արցախյան շարժման 30-ամյակին նվիրված դասախոսությամբ հանդես է եկել «Հումանիտար և լեզուների» ամբիոնի վարիչ, պ.գ.թ., դոցենտ Մհեր Հարությունյանը:
Բանախոսը ողջունելով ներկաներին՝ նշեց, որ լրանում է Արցախյան շարժման հայ ժողովրդի ազգային ազատագրական պայքարի մերօրյա փուլի 30-ամյակը, և հանրապետության ողջ ժողովուրդը պատրաստվում է հանդիսավորությամբ նշելու այդ կարևոր իրադարձությունը:
Մ. Հարությունյանը ընդգծեց, որ Արցախյան շարժումը հնարավորություն տվեց պաշտպանելու մեր մարդկային և հայրենի հողում ապրելու անքակտելի իրավունքները, և վերջապես կերտելու մեր անկախ պետականությունը:
Բանախոսը փետրվարի 20-ը համարում է Արցախյան շարժման սահմանադրական ճանապարհի սկիզբը և հայ ժողովրդի ազգային ազատագրական պայքարի մի ժամանակաընթացք:
«Ղարաբաղյան շարժման նոր փուլը մի յուրատեսակ հանրաքվեով սկիզբ առավ 1987 թվականի երկրորդ կեսերից. Լեռնային Ղարաբաղի բնակչության զանգվածային հարցման արդյունքում Հայաստանի հետ ԼՂԻՄ վերամիավորումը պաշտպանող դիմումի տակ ստորագրեց ավելի քան 80 հազար մարդ: Հենց այդ հանրաքվեն հիմք դարձավ, որպեսզի ժողովրդական պատգամավորների Լեռնային Ղարաբաղի մարզային խորհրդի նստաշրջանը 1988 թվականի փետրվարի 20-ին դիմի ԽՍՀՄ եռագույն խորհրդին` մարզը Ադրբեջանական ԽՍՀ կազմից դուրս բերելու և Հայկական ԽՍՀ կազմ մտցնելու միջնորդագրով:
Արցախյան շարժման առաջին իսկ օրերից (1988-ի փետրվար) Ադրբեջանում սկսվել է սանձարձակ հակահայկական քարոզչական պատերազմ։ «Հայերին բնաջնջել, հողն արյամբ նվաճել» և այլ մոլեռանդ կոչերով հագեցած ադրբեջանական պետական քարոզչությունը գրգռել է ամբոխին, ինչի հետևանքով Ադրբեջանում սկսվել են հայերի նկատմամբ բացահայտ բռնարարքներ ու ջարդեր:
1988-ի փետրվարին հայ ժողովուրդը ոտքի էր կանգնել. պատմական հայրենիքի մի մասը` Արցախը պետք է կրկին Հայաստանի կազմում լիներ: Այս պահանջով հանրահավաքները Հայաստանի բոլոր բնակավայրերում էին, Ստեփանակերտում և Արցախի այլ շրջաններում:
1988թ. փետրվարի 12-ն Արցախի հայության համար ճակատագրական տարեթիվ էր։ Այդ օրը, թերևս, դարձավ Արցախյան ազգային-ազատագրական շարժման ժամանակակից փուլի ելակետ»,-եզրափակեց Մհեր Հարությունյանը:
[:]